Ş a h i k aeylül üşümeye başlar dudağının her köşesini sarar kış morlukları ayaklarının altında kayan toprak çukuruyla büyümekte her gün biraz daha her an bir nefes daha kısalmakta ömrü sabahını akşam ederken gecesini güne bölen nifak düşüncelerde çoğalır detaylar işaret parmağının ucunda kesişmeye başlar şahika tabular abdest alan ellerin kirinde yıkadıkça suyuna karışır tövbeler derin bir huzurun pimi çekilir bedende s/alınmaya başlar kirpiklerimde duru bir telaş renksiz , katıksız , ıslak göğe nispet edermiş gibi de giyinmişim maviyi saçlarımda ak yıldızlar ve alabildiğine uzun bir duvak var sırtımda bak ! yine en olmadık yerde karşılaştık seninle eylül’ün gözlerinden damlarken dünler dilime dolanır senli besmele bitter sevdama yeni bir şiir daha 06/09/2010 11;45 eMİNE |
şairin soluk aralarında
selametler dilerim ömrüne