Aşkın Karanfillerini Dik Toprağıma
Nabzımın lodosunda divane bir hüzün
Üryan sancıların derin boşluğundayım Düşlerin çöllerinde üşüyor kaktüsler Ruhumun heyelanında asi bir kadın Ayaz yangınların ortasında bedenim Yağmurda ıslanan mağrur vuslatım Çorak bir mevsimde çürüyor kalbim Uykusuz derinliklerimde kayıp adın Özlemin karanlık sokağında gölgeyim Pusulasız denizlerde korsan sevdalar Zihnimin terli yataklarında kayıp anılar Sonbahar polenleriyle savruluyorum Bedenimde onlarca taş, say ki Araftayım Kanıyorum usumun kıraç mezarlarında Rahmetin sokuluyor içimin kutsiyetine Kalbimi acılarla çiviliyorlar musallaya Riyakâr sarılışların tabutlarındayım yar Sen çöz kuşağımı, dilindeki Fatiha’yla Bir veda duası olayım seven dudağında Aşkın karanfillerini sen dik toprağıma. Selahattin Yetgin |