Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ZAMAN GİDİNCE
Dursun TOMBUL
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 973 okunma
 ZAMAN GİDİNCE
Gün,
Beladan kaçarcasına Çekilirken Buralarda; Belli-belirsiz gölgeler Başlar kaynaşmaya. Anılar, Kaçamazlar Loş sokaklara. Birden Sisler kaplar etrafı. Hüzün senfonisinin Dokunaklı notaları yayılır, Kendini bilmez ortamlara. Yüzsüzce Tıklar bütün kapıları. Pencere önündei çiçekler Korkudan büzüşür. Çırılçıplak kalır sevgiler, Üşür. Sahipsiz kalmıştır Zaman. Kendini tanıyamaz. Kışın Dondurucu soğuğu gibi, Çöker Çarezislik, Yüreklerin üstüne. Duygular, Bitkisel hayata girer. Nice yaşamlar, Köşebaşlarında sızıp, Kendi hallerine gülerler. Başlar Kabuslarla, Bilinmeyen kovalamaca. Canhıraş sesleri Heran kulaklarımda. Bulamam Kaçaıp, saklanacak yer. Susmuştur artık, Saatler, renkler, seviler... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZAMAN GİDİNCE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.