Şiiriniz bana bir zaman yazdığım bir yazıyı hatırlattı... ''Gizli bir yer arıyorum ırak gözlerden, nere gitsem çıkmıyorum içimden.''
Kaçtığım kendim bulduğum Mevlaydı inşallah... O'nda yok olabilen ve yeniden var olabilen kullar olmayı nasip eylesin yaradan...

Mükemmel dizeleriniz için teşekkürler ... sevgiyle kalınız...

Düşmüşüm narına yar, halimi bilmez ağyar.
Derûna rücû ettim her saniyem bir tekrar…

Hayallere dürüldüm görülmez içte ne var.
Dürüldüm ve sürüldüm yurdumdan apar topar.

Heybetim paramparça şimdi her işim bir ar,
Gittiğim bütün yollar kendi kendimden firar…

Âlemde mecnun kaldım, tahtım oldu tarumar.
Kalmadı eski günden bir parçacık yadigâr,

Ne köşkler ne saraylar ne de harabe duvar…
Aldı götürdü tümden, aklımı çalan kumar.
Şimdi kıyamet kopsa, âlem batsa ne çıkar?

Yokluğuma sığındım, hem de sonuna kadar…
Zira kimin haddine yokluğa vermek zarar?

Eriyip nefesinde, kaldım simsiyah buhar,
Karıştım bulutlara dolaştım bin bir diyar.

Ne yağmur olabildim ne de bembeyaz kar,
Kavurdu her gün beni, çarpışan yıldırımlar.

Uzatsan elini yar, eylesen bir tek işmar,
Kâf ile Nûn olur da başlar yeniden imar.

Beyhudeymiş aramak, sana tek yol intizar…
Aradıkça tükettim kendimi azar azar.

Hadi yokluğuma gel, bırakma böyle bîzar!
Bak gönlümde duruyor ezelden gelen ikrar.

Sarmışken benliğimi kendi kendimi inkâr,
Yüreğim sana mümin, kâinat bende küffar…
Yani yandım aşkına, bırakma böyle naçar!




yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım saygılar...

Düşmüşüm narına yar, halimi bilmez ağyar.
Derûna rücû ettim her saniyem bir tekrar…

Hayallere dürüldüm görülmez içte ne var.
Dürüldüm ve sürüldüm yurdumdan apar topar.

Heybetim paramparça şimdi her işim bir ar,
Gittiğim bütün yollar kendi kendimden firar…

Âlemde mecnun kaldım, tahtım oldu tarumar.
Kalmadı eski günden bir parçacık yadigâr,

Ne köşkler ne saraylar ne de harabe duvar…
Aldı götürdü tümden, aklımı çalan kumar.
Şimdi kıyamet kopsa, âlem batsa ne çıkar?

Yokluğuma sığındım, hem de sonuna kadar…
Zira kimin haddine yokluğa vermek zarar?

Eriyip nefesinde, kaldım simsiyah buhar,
Karıştım bulutlara dolaştım bin bir diyar.

Ne yağmur olabildim ne de bembeyaz kar,
Kavurdu her gün beni, çarpışan yıldırımlar.

Uzatsan elini yar, eylesen bir tek işmar,
Kâf ile Nûn olur da başlar yeniden imar.

Beyhudeymiş aramak, sana tek yol intizar…
Aradıkça tükettim kendimi azar azar.

Hadi yokluğuma gel, bırakma böyle bîzar!
Bak gönlümde duruyor ezelden gelen ikrar.

Sarmışken benliğimi kendi kendimi inkâr,
Yüreğim sana mümin, kâinat bende küffar…
Yani yandım aşkına, bırakma böyle naçar!


Bir de böyle baksanız?