Beyazıt Kapısı’ndan
Kovulur,
Ne varsa hüzünden yana.
Arayıp
Bulamaz insan
Kendini burada.
Güvercin kanatlarında
Saklanır,
Umutlar.
Bedestan’da yudumlanır
Yorgun-meyhoş çaylar.
Yelpaze gibi rüzgarlardır,
Tarih’ten eser.
Neler anlatır da
Bilemeyiz,
Direklerarasında
Fokurdatılan nargileler.


Sultanhamam Kapısı’na
Vardığımda,
Zaman çekip gider.
Hep karşımda durur,
Annemin; küçükken aldığı
Sünnet elbiselerim.
Bomboş kalır
Sultanhamam Çarşısı,
Tepede-tırnağa titrerim.


Sahaflar Çarşısı’nda,
Unutulur yaşam.
Etkilemez bizi
Dertler Senfonisi.
Emrimizde durur
Sabah-akşamlar.
Derken,
Binbirçeşit
Rüyalar başlar.


Yüreğimdeki
Dinmeyen tatlı sızı.
İnsanların
Karınca yuvası.
Sularını içtik sebillerinden
Damak tadı.
Yaşantmıza sığmayan
Değerler yargısı.
Heyyy... Kapalıçarşı.....