İm'gece
Gecedeyim...
Gölgesini yitiren bulutlar çoktan kavuştular sevdiklerine Bu an korkunç,bu an yılgın bu an çaresiz Dalıyorken alçalıp yükselen ezgilerine zamanın Ruhumda ne varsa soluyor... Yine kaldığım yerden giriyorum med/cezirlerime İçimde bir sızı,bir yenik düşme korkusu var... İçimde adın büyüyor... Kim bilir,kaçıncı şiirini yazmaktasın yıldızlara bakarak? Buruk bir kızılcık tadındayken dilim Aşk,yağma göçünün kırıntılarıyla seslenmek değil midir sevgiliye Bu yüzden işte sana Benim sonsuzluğuma bulut ol da gel,diyorum Değil midir ki umuda yolculuk vaktidir geceler Yalnızım... Adresleri yitik göçebeler gibi yapayalnızım Bırak bitmesin,başlı kalsın yazdığın son şiir Ah duymuyorsun sesimi,duymuyorsun. At kalemi elinden Bir başka buse getir imgelerinden... Necdet Arslan |