Yavrucum;
Biz beceremedik
Sırtımızda ceket
Güneşten kavrulurken
Terden
Kokmuş hatta
Sararmış
Ve üzerimize yapışmış
Lise gömleğimizle
Okulunun önlerinde
Seni beklemeyi..

Biz el ele de gezemedik
Seninle
Halbuki çetince savunurduk
Hiç korkmazdık
Kaos’a koşan vandallara inat
Aşkımızın meyvesi
Anarşi bayrağını
Dalgalandırırdık
Gururla ve hür..

Sen umursamazdın
Bukowski gibi hokkalı bir küfür savururdun
Bazen..
En değerli varlığındı
Özgürlüğün..
Sımsıkı sarılırdın ona
Ben kıskanırdım sizi
Sen bir küfür daha
Savururdun..

Daha yeni
Bir kaç gün önce
Görmüşler
Martılar seni..

Bil ki;
Yosun kokan yollarda
Elinden tutmak
Maymunun
Özgürlük değildir…

Sen hem anarşi bayrağını
Hem özgürlüğünü
Kaybetmişsin.

Sen çok bonkörsün
Belli ki
Artık
Tek varlığın
Umarsız küfürlerin..

Zamanında kavga ettiğin
Değerlerini kaybetmenden dolayı
Bukowski olsa
Emin ol
Bir küfür de
O savururdu sana

Hokkalı..