3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1252
Okunma
Bir vurguna eşlik ederken
Görünmez kurşunların barutu;
Ruhumun kirpiklerinden sarkıyor tek tek
Umutsuzluğumu yıkacak fırtınanın umudu…
Körlere ışık tutmuş gibi yakarım karanlıkları
Tek bir ateşböceği bile tınlamaz kör karanlıktaki aleve
Sonsuzluğa uzanır gibidir umutsuzluğum
Kumsalda can çekişen denizyıldızı gibi; kum tanelerini öpercesine…
Sabah nedir; akşam ne?
Zamansızlığın en koyusuna dayanmış gidiyorum
Yelkovanlarım yorgun; akreplerim bitik artık saatimin minesinde
“Bir rüzgar eser belki” diyerek bekliyorum
Vurgunlara ket vuramayan sonsuzluğun ötesinde…
Metin Kaya İLHAN
TRABZON
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz