---SON PERDE---Kandım tek bir sözüne Bitmez sandığım sevgine Taptım ben aşka seninle Değerlim olan yüreğine. Gittin ardına bakmadan Halim nedir hiç sormadan Kurtulamadım yaralarımdan Gidemedin kanatmadan. Ne kadar çok sevmiş bu yürek seni, Hazmedemedi bir türlü terk edişini. Çaresizlik içinde geçirdi her geceyi Düşünerek bu unutuluşu hak etmediğini. ‘Dönüşün olacak mı?’ sordum gelip geçene ‘Sevdiği var’ dediler ‘gelmez yaralı gönlüne’ Pişman olmalı mıyım şimdi sana ah ettiğime, Yoksa nasiplenmeli miydi benden vazgeçiren de? Kızgınım sürekli seni yazan kalemime Sözüm geçmiyor seni dileyen yüreğime. Kırıp döküyorum senden ne kalmışsa geriye. Anlam veremiyorum lüzumsuz hasretine Her şey açıktır aslında görmeyi bilene. Amaç, bir ders vermektir gitmeyi huy edinene. En sevdiğim, sığdıramadım seni hiçbir dizeye Aslında bu mısralar az bile nefretimi dindirmeye. Özlemim yalan değil, seni çok özledim hem de Ama hak ver yenik düşüyorum aldatılan öfkeme… Gidişinin suçunu sakın bana yükleme! Rahatlatma içini, hiç hak etmediğin halde. Öldürdüm seni kalemimin her hareketinde Altın işledim yüreğimin dikişlerine Şimdi bir servet yatıyor kana bulanmış içimde Boyun eğer miyim dersin sevmeye cüret edene. Bir cinayet sahibiyim adına ödül konan Yitik bir ruhum aslında daimi aranan. Herkes beni suçlu bilsin sen hep aklan. Zora düştüğünde saklanacak delik aran. Alkışlarım geliyor şimdi benden zatına. Kimseyi kandıramazdın bu sahte oyununa Ne güzel de oynattın parmağının ucunda. Bu son perde artık kandığım sahte suratına. Şaşırırım hala senin yanında durana Yalanını geliştirmene katkıda bulunana. Tamam, suç sende değil insanlığında. Herkes toprak olacak bunu sakın unutma. 13.08.10-Cuma |