BENİM ADIM AŞK
Nerden bilirdim bir gün özleyeceğim
Tenin o tuzlu ter kokususunu Dudaklarınım dukaklarına dokunduğunda Mayhoş bit tat bırakacağını Bak şimdi yetim kaldı dudaklarım Gözlerim kanlandı içim ağladı Zoruma gidiyor artık yazılan aşk şiirleri Seni kendime döndürecek takatim kalmadı ki Yoruldum artık feleğin cenberini kırmaktan Kendimi manastıra kapamış gibiyim Bakire kalbim aşk bende boş rol oyuncusu Siyahlara bürünmüş rahibeyim sanki Nasılda mahsun nasılda tehlikeli olmuş kalbim Belkide haramdı sevgimiz belkide yasak Karanlık gecelerde yasaklanmış aşk Gök gubbe duysun istiyorum cığlıklarımı Ben seninle aynı resimin karelerini paylaşmak istiyorum Kendimi sakinleştiremiyor bir fırtına gibi gürlüyorum Tanrım yoksa sınıyormusun yaralı kalbimi Yoksa cehennem azabına mahkummu ediliyorum Seni sevemek azapsa eyer Musallah taşına kadar yol alır giderim Geceleri uykusu hafif olurmuş sevenlerin Her an tetikte olur sevgiliyi beklemeleri Tek bir kelimene tutulmuştum Beni kalbine esir alan o tek kelime Fırangalardan firar edecek kadar Surları aşacak parangaları yıkacak Ben seni bir saat değil Yirmi dört saat boyunca sevdim Ben seni buz gibi yatağımda düşlerimde sevdim Ben seni yaralı kalbimde sevdim Artık daha az seviyorum seni yorgun kalbimle Geceler kısalıyor gündüzler uzuyor böyle olunca Usandım artık dönmeyecek sevgiliyi beklemekten Kalbime her gün bir yıldız işliyorum Bak artık kalbim bir gökyüzü oldu artık Her parlayan yıldız aşk dolu günlerimizi anlatak Her kayan yıldız yüreğime kan damlataçak Senin yokluğunu bana hatırlatacak Kalbimi kızıl mavi alev saraçak İşte ozaman benim adım aşk olacak Belkide tarih belkide destanlara konu olaçak BENİM ADIM AŞK REMZİYE ÇELİK |