masamda ki boş sandalye
yaktım yine bi sıgara
evimin karanfil kokan balkonunda sensiz bir gece sensiz ama senle dolu alışmışım yalnızlığa sabah olm ak üzere ben hala üzerimdeki şalla ısınmaya çalışıyorum oysa içim yanıyor bir fincan kahve birazda sen koydum içine yıllarım böyle geçecekti belkide sensiz çaresiz bomboş virane göz yaşlarım dostum oldu birtek beni anlayan masam daki boş sandalye konuşuyorum sen varmışsın gibi ben gene burda bu balkonda bu sandalyede bu şalın sıcaklığına sarılmış senin hatıranla yudumlarken kahvemi ben hala senin sen dolu bebeğin gelirim beklersen benim seni beklediğim gibi |
bir fincan kahve
birazda sen koydum içine
harika bir şiir tebrikler efendim