Şuursuz Saltolaribresi sana çevrili yasak zamanlar kotarıyorum zamandan mavi bir güvercin sıyrılırken gözlerimden sana kanmış bir ruhu mavallarla oyalıyor şaşkın aklım silinirken t/adın dilimden artakalan günahların borcunu ödüyor gibiyim olmadığın en ücra zerdüşt coğrafyalara bir şaklaban edasında şuursuz saltolar atarken.. neydi benim bu teslimiyetimde ki gaile ölü şiirler topluyordum hep yürek diplerinden karanlık örterken gün’ün yüzünü ifrit bir yalandan ibaretti sözümüz ellerim düşerken belinden kesilip düşecekti zaten en ince yerinden sadece bir dudak payında katledildim ulu orta nasılsa bir hazanı tadamayacakken teninden dudaklarından ayak altına indim o yaşlı ağaç kadar yorgunum şimdi son bir gayretle son yaprağımdan da silkindim Faruk Civelek |
otur serinle....
ağaçlar da döker yaprağını ama
her bahar yeşillenir...
hazan değmesin yüreğine usta...
hep mutluluk yazsın dizeler...
biraz esenlikler gönderdim uzaklardan
selam ile...