Osmanlı edebiyatında çok örneği vardır bunun...
O zamanlarda kendisine usta olarak seçtikleri şairin dikkatini çekmek için onun şiirine nazire yapılırmış.Ya şiirine cevap verilir,yada şiirinden güzel bir deyiş kullanılarak yeni şiirler yazılırmış.Bu "çömez"lerin değişik bir taktiği imiş.
Günümüzde de halk ozanlarının verdeği "ayak" o günlerden kalma bir alışkanlıktır.
Öyle söylüyor edebiyat tarihçileri...
Bende bugün büyük ozanlarımızdan Aşık Veysel’in bir şiirinde değişiklik yaptım.
Koca ustanın "KIZILIRMAK SENİ SENİ" şiirindeki "SENİ SENİ" deyişini kullanarak yeni bir şiir yazmaya çalıştım.
Ben bunu sitemizin vazgeçilmezi Tacettin Yıldırım’ın "YAĞ ÜSTÜ REÇEL,BAL ÜSTÜ KAYMAK " söylemini bir yazıma başlık olarak vererekte daha öncede denemiştim.
Taktir ,tenkit siz değerli site dostlarımındır.

SELAM VE SAYGILARIMLA.

Yaz bilmezsin kış bilmezsin
Deli gönül seni seni
Ne uyursun ne durursun
Deli gönül seni seni

Güzel gördün çirkin gördün
Nice yeşil gözler gördün
Bir huysuza kendin verdin
Deli gönül seni seni

Aşkın adı sevgi olsun
Bütün dünya benden sorsun
Belki bir gün durulursun
Deli gönül seni seni

Yakını var uzağı var
Kara kışta olur bahar
Herşeyin bir zamanı var
Deli gönül seni seni

Paramparça etsem seni
Köpeklere atsam seni
Hırsız olsam çalsam seni
Deli gönül seni seni

Söyler Bedros deli deli
Sözleri bir gönül seli
Gönlüne yük bu bedeni
Deli gönül seni seni