ÖMRÜM
Bir kara trenin üçüncü mevki yolculuğudur ömrüm.
Yokuşlarda zorlandım İnişlerde hızlandım Kaç karanlık tünelden geçtim Saymadım. Ben okumak istiyordum babam okutmak. “Satarım ceketimi okuturum seni” Ne ceketi para, ne de ömrü vefa etti. Eve ekmek lazımdı, ekmeğe katık. Çocuk yaşta giydiğim üniformanın Belini daralttılar, paçasını kısalttılar. Boyum verdikleri tüfek kadar Yastığımı göz yaşlarımla ıslattım. Ağladım karanlıklarda. Gün oldu neşelendim bulutlara el verdim. Gün oldu hüzünlendim yüreğimden kan verdim. Bazen bir iken bin oldum. Bazen de bir karış suda boğuldum. Ömrümün ikindisindeyim şimdi. Akşama kaç gün var, kaç saat? Bilmiyorum. Gelecek emanetini almaya: “ Yol bitti, son durak” Ben Bedri Tokul Namı diğer Bedros Baba Gözlerinizden... Gözlerinizden Öperim |
Yazdığın anlaşılır olacak. Kelime çorbasının içinde debelenip durmayacaksın.
Çıtayı yüksek tutacaksın ki o çıtadan aşabilenler kartal 🦅 olacak.
Bunları yapan var mı var.
Bedri Tokul bedava okul.
Adam yazdımı yazıyor.
Hemde damak çatlatan cinsinden.
Var ol ağabeyim.
Selamlar saygılar.