ALABURUN
Ne tarla vardı ne ekin. Yetti bu ırgatlık canımıza.
Bir umutla çıkıldı yola. Geride kaldı yaşanmışlıklar. Alaburun da düştü peşimize ben de gelseydim sizinle keşke. Havv…Havv. Sana yer yok oralarda. Senin bir adın var. Kıstırdı kuyruğunu yavaşlattı adımlarını Umudu da vardı hani. Döndü geriye baktı. Almayınca egzoz gazının kokusunu Döndü köyüne, ağlayarak. Ben bakana bakarım dedi. Havv… havv… Çare yok gördüm. Bazen de vaz geçerim Ben seveni de bilirim sevmeyeni de. Bir isteğim var sizlerden Adımı kullanmayın benim Her kötü ye KÖPEK demeyin. |
Ne zamanki hayvanları tanıdım o zaman insandan kaçar oldum...
hakaret edeceğim zaman insanoğlu insan diyorum...
resimdeki bebeklere de bayıldım