ZEMHERİ!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın gecede umutların tükendiği anda
yazılan mektubun son cevabında donmuş yüreğin yalnızlık savaşında en sıcağı azrail geldi sarıldım ona karmaşık can yakan duygularımda.
Antalya ,nın sıcak nem basan bir gecesi,
sessiz dalgaları durgun bir denizin seyri, çınlayan kulaklarda yengeçlerin ayak sesleri, yürekte ise yalnızlık ap ayrı bir zemheri.. soluk bir ay ışığı belli belirsiz sisler arasında, hafif esen rüzgarın hisleri yaşlı yanaklarımda, kumların üstünde sarhoş yüreğim ağlamakta, nemin teni yaktığı gecede yalnızlık zemheri kanımda.. yazdığın son mektup nemli titrek avuçlarımda, dünün mazisi ayrı bir yara karışık yaşlarımda, kısılmış sesim gecenin sessiz puslu bakışlarında, içimde tutsak çığlıklarım yalnızlığın zemheri çarpışında... temmuzun 29 u içim ilk defa azraille sohbete oturdu, gel dedi yalnız kalma burda çekerim senle uzun yolu, hani sende son dedinya son satırlarda beni unuttuğunu, şimdi şeytan diyorki al azrail de götür beni öldürmeden zemheri... uğraş aşkar |
temmuzun 29 u içim ilk defa azraille sohbete oturdu,
gel dedi yalnız kalma burda çekerim senle uzun yolu,
hani sende son dedinya son satırlarda beni unuttuğunu,
şimdi şeytan diyorki al azrail de götür beni öldürmeden zemheri...
bu temmuz sanada mı vurdu dost şairim...ne yana baksam temmuzun bir arsızlığı var..sıcağından mıdır nedir yanar ,yada yara alır sevdalar...
birde zalimki gece yarılarında koynunda birde zemheriyi ağırlar...bizede bu limanlardan ayrılmak farz oldu artık....sanada benden
yani bir temmuz yaralısından selamlar ....esen kal şairim. ....sevgilerde kal. dostça kal.