Ürküten ağıtlar dökülüyor pelikanın göz kapaklarından Dağılan bütünlüğün son yargısı İzafı düşünümlere takılıyor Evrimsel yalnızlığında insan Sarhoş, Sarılıyor yeniden hatalarına…
Denetlenmiş yağmur ayinlerinde eller ters dönüyor Tanrının kör kulları Dilsiz yüreklerinin ezber dualarında Kusursuzluğu arıyorlar Varolmanın töresel kanunları Maskeli, Mahrem düzeneğinde tutsaklaşıyor…
Her bir adam dirilme töreninde bir dişi günah veriyor Oysa biz hiç ölmemiştik böylesine daha önce Uyumsuzluğun baştan çıkaran afişte düzeninde Kalpazan ihanetleri dökülüyor Tek bir çivi bile vurmadan Yıkılıyor hayat abidesi
Kim fark etti? Kral kendi krallığında yenilgi sarhoşu bi haber Kaybeden hep insan Kaybolan insan…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAYIP şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KAYIP şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Uyumsuzluğun baştan çıkaran afişte düzeninde
Kalpazan ihanetleri dökülüyor
Tek bir çivi bile vurmadan
Yıkılıyor hayat abidesi
şimdi bıraktığım yerde gibisin..
dün kalemin oyarken gerçekleri..
bugün dik durmanın gerçekliğini asıyor boynuna düşlerin..
biliyorum epeydir..
bıraktığım gibi de değilsin..
sadece şiir istedim aldım..
ötesine binlerce teşekkür..
not: gördüğüme sevindim..