0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
781
Okunma
uçurtmanın kuyruğuna takılmış hayallerim,
aynadaki o suratsız,
aylardır tavan yapan bilinmezliğim
ve tabiki beni hiç tek bırakmayan yalnızlığım..
yine aynı kare, yine aynı çerçeve..
duvarda yine aynı resim,
kaşım gözüm yine kavgalı birbirine,
biri tutucam diyor
biri illada bırakıcam!
o kaybolduğum boşluğa,
bir avuç göz akıntısını..
herşeyde,
hiçbirşeyde eskik kalmayan
sen’in
rüzgarın var..
bazen melteme bazen fırtınaya dönen,
gidişinin esaretine,
durmaksızın esen..
etrafımda,
iyilik meleklerimde var, yok değil,
onlarında kolu kanadı kırık..
onlarında gözü yaşlı..
beni asıl parçalayan,
onların günahı..
eskisi gibi değilim be güzelim!
hakketen
ölüm buldu ruhumu,
gelsin artık,
hoşgelsin..
hücrelerimde onu bekler...
Hüseyin Özkaymak
Temmuz 2010
