HÜZÜN GÜNLÜĞÜ
bulutların gölgeli bakışlarına tutsak güneşin altın saçları
heybesine arta kalan günlerini topluyor /yaz bir deli poyraz vurgunu dallarım savrulur güz yaprakları, örümcek ağı düşüncelerime ne çok ince sızı, kanayan yaralarımda bir elimde memleket, diğerinde sevda / yanarım düştükçe nâr-a kavrulan bedenim cehennemlerde ah ! sevgili geç mi kaldın / doğarken zamanın arsız rahminden yoksa ben miydim aceleci şimdi yıllar mı engel, uzayan yollar mı ? hangisi kurşunluyor sol yanımdan ruhumun paslı dehlizlerinde isyan çığlıkları, dört yanım hüzün tutulsun dilim! vurulsun bedenim! ölüm kokuyor topraklarım gözlerimin buğusuna kan bulaştı , soluyor gelinciklerim sislerin arasından memleket türküleri duyuyorum yanık / sevdan gibi deli yâr bergamot kokulu bahçelerde, hezeran çiçeklerini öpen uyanır mı bir gün mahmur gözlerim / hüsn-ü sabahı muştulayan düşlere /kim bilir... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ Ayşe Uçar 21 /07 /2010 |