GURUR DUY KENDİNLENe zaman gözüme seven dokunsa Biraz daha büyüyor içimde sevgin Hangi âdem’e değse gözlerim Seni sanırım ben hala biraz Oysa gördüğüm yüz yabancı bana... Sonra, bilmiyorum neden İçim titriyor durup dururken Havayı bulut sarıyor birden Koca şehir ağlıyor içimden Ayaklarıma bulaşıyor şehrin ıslaklığı Ayakları kayıyor sevdamın Sana bir şey olmasın diye Anılara uzanıyorum sessizce... Seni beklerken Topluyorum anılarımı gözlerimden Sarıp sarmalıyorum senli yerinden Gecenin matemine sarılıyorum... Yüreğimde koca bir sevda Seni sevdiğini söylüyor hala Ben sana uçuyorum sevinç olup ta Oysa Düştüğüm deniz duygularımı hortumluyor Umutlarım ölümden büyük ÖLEMİYORUM... Ne zaman yalnız kalsam kendimle Parmaklarım kalemi öper sessizce İçimin sırrını söyler gözlere Ne zaman uzaklaşsam senden bir uyku boyu Daha çok alışıyorum düşümde sana Aldanıyorum olmayan varlığına Ne vakit gelsen hayallerime Bir sensizlik boyu boğuluyorum! Şimdi bir radyom var bana arkadaş Kendimi onunla avutuyorum Dinlediğim her şarkı seni söylüyor Unutmaya çalışırken son tanem seni İçimde yeniden büyütüyorum Anladım mümkün değil unutmam seni Bir tanem başkasını sevemiyorum... |
Kendimi onunla avutuyorum
Dinlediğim her şarkı seni söylüyor
Unutmaya çalışırken son tanem seni
İçimde yeniden büyütüyorum
Anladım mümkün değil unutmam seni
Bir tanem başkasını sevemiyorum...
Hafize Hanaylı (mavi_gul)
ne kadar güzel, vefalı ve onurlu bir sevgi bu böyle şiire de yansıyan, teşekkürler, tebrikler, saygımla, selamlar...