Koşuyorum ya da sürünüyorum yerlerde...
Gecenin ardından gelecek günü bekliyorum
Ne zaman nasıl gelecek bilmiyorum Arıyorum; gün doğumunun açacağı pencereyi Soruyorum; Nerdesin? Koşuyorum ,hangi yöne koştuğumu bilmeden Kaybetmeden kendimi ışığımı arıyorum Gözlerim yağıyor yanaklarıma Haykırıyor yalvarıyor, soruyorum! Nerdesin? Dizlerimin bağı çözülüyor Takatim tükeniyor Bulamıyorum Kan kokusu sinmiş burnuma, ayaklarıma üşüşmüş sinekler Gözlerim kapanıyor Koş diyor içimdeki ses Koş... Yetiş! Koşuyorum ya da sürünüyorum yerlerde Ya yetişemezsem diyorum Yetişemezsem! Bu son gün doğumudur beklide, sabaha ulaşmalıyım Bir daha doğmayabilir Ya da ben görmeyebilirim… Şiirime sesiyle hayat veren Tamer beye teşekkür ediyorum.. |