düşümdeki sihirli anlar
birşey öğrenemedim geçmişte
ne öğrendiysem senden öğrendim takılı kaldı düşümde anılarım o yaşamaya doyamadığım çabucak geçen sihirli anlarım hasköyün tepeleri arnavutun bostanı gelincik tarlaları sardım geriye hayatımı unuttum yaşadığımı tekrar tekrar yaşadım düşlerimde birde baktım çocukluk gençlik gibi sihirli anlar bitivermiş gün ay yıl akı vermiş boşa geçmiş zaman bir şey öğrenemedim geçmişte ne öğrendiysem senden öğrendim hayatta yaşadığım anılarımla pencereleri ve kapısı mora boyalı pembe benekli basma perdeli saksılarında küpe çiçekleri üç katlı evimizde saçlarım sıkı örülmüş iki örgü koca kurdeleli kola yakalı tüm işim gelincik toplamak şurup yapmak ip atlamak ipin ucu sallanıyor hala gözümde ama ne yazık ki akıp geçti zaman şükür ki geriye sarmak elimizde ya saramasaydık düşümüzde sizinde böyle mutlu çocukluk günleriniz olmuştur elbette tekrar yaşamak istemişsinizdir düşünüzde boşa geçirdiğiniz zamanları kaçırdığınız fırsatları sizi üzen sevindiren iyi güzel ne varsa neyse ki hayatınızı düşünüzde geriye sarmak elinizde bugün buradaysak şanslıyız yine de çünkü olamayabilirdik de o halde geç kalmış sayılmayız eski dostlarımızı hatırlayıp anılarımızın verdiği hazı düşünelim ders alalım düşümüzde birşey öğrenemedim deme ne öğrendiysem senden öğrendim RABBİM de |
o yaşamaya doyamadığım
çabucak geçen sihirli anlarım,
çok çok hoş bir şiir tebrik ederim ...
çocukluğa dyduğumuz özlem ... dünyadaki en büyük özlem bu olsa gerek
tekrardan kutlarım başarılar ...