yanan taç
ne varsa yandı ışıkta
ne varsa gömüldü sönünceye tüketiyoruz yanan bir günü mavide alevleri izliyoruz kucak kucağa yeşille pek çokları yitik sığırlara açlığın yitikliğiyle çoban köpeklerine saldıran zavallı bir kurt sürüsü gibi ürküntüyle gömülü gözlerimiz güçlerini yitirdi yanan bir gün mavide bitti gel almaya ışığını tacının sultan sevdiğim gül kokusu var teninde toprağın işlediği vuslat ülkesidir kalbin yaratan vicdan vermiş dikene sana seyir bana zahmet sermayen koca bir hiçten ibaret |