Çocukluk Arkadaşım
Akşamın hüznününde,
Yüreğim seni özler, İçim sızlar. Sevdalarım yüreklenir, Mahsum gönlümde, Güzellikler çoğalır. Senin tatlı dillerin, Kara gözlerin gelir aklıma. Aklım bir tuaf olur, Duygularımın içinde. Bu nasıl özlemse hiç tükenmez, Gönlümün derinliklerinde. Sensiz özlemler dinmez, Sevdalar susmaz, Çocukluğumun hayeleri, Tükenmez içimde. Uçurtmalar uçrduğumuz günleri hatırlarım. Başları bulutlara değen uçurtmalar. Gök yüzüne gönderdigimiz selamlar. Her iki yanağındaki gamzelerin, Rüzgarda uçuşan saçların, İnçe uzun ellerin, Pembemsi yanakların gelir aklıma. Ne kadar güzel kahkahalar atardın. Şarkılar söylerdin. Hüzzam, hicaz. O güzelliklerin içinde. Çocukluğumuzdu. Papatya gelincikler tarlasında, Kelebekleri yakalamk için koşuşturduğun. Geceleri ateş böcekleri topladığın. Bağ bozumundaki özlemlerim, Hiçmi hiç dinmedi. Hiç unutmadım seni. Çünkü sen benim en çok sevdiğim arkadaşımdın. Canımdın dostumdun. çocokluk arkadaşımdın... Oktay Çöteli |