Esaret Korkusu
o kadınlar değil mi seni yanlış yaşatan
her seferinde yüreğini ağzına taşıyan ne geldiyse başına onlardan gelmedi mi bu yürek sancısı bu korku onların tortusu silinip gidecek aşkları temize geçiyorsun mecnun’u oynayarak kendini kandırıyorsun köşe bucak kaçıp yalnızlık karanlığından her seferinde doluya tutuluyorsun düşlediğin her sevda elinde ufalandı yaşadığın bu hayat aşkın bataklığı sessizce gam çekerek her deminde hayatın yollarını kaybedip yılana sarılıyorsun esaretten beter bir bela var başında ruhunu çürütüyor aşk diyorlar adına kurtulamayacaksın sen nereye kaçsan da bulup ağlatacak seni erkekliğine inat kaldır artık yüreğini bir kenara at |
tebrikler efendim,
sevgiyle...