Sabit Yürek
Elimi verdim sana
Sen yüreğimi kaptın! Bu kadar sevebilir miydim bilmiyorum Bu kadar acımasız olmasaydın. Yaşamımı çekip aldın benden Başıma binbir türlü bela sardın. Bense seni cennetten bir huri sanmıştım. Erkekliğin o sertliği icabı, ağlayamadım Bağıramadım, sesim ulaşmıyordu sana Ne yaptımsa başaramadım, fikrine girebilmeyi. Sonunda sen gittin... Ben özgür kalmam gerekirken Boğazıma kadar esarete battım. Meğer yokluğun daha acımasızmış Düşüncelerim kararıyor yokluğunda. Yüreğim sabit bir yerde kaldı, Tam yüreğinin üstünde. Bundan sonra sen Dönsen de dönmesen de Değişmeyecek, sana olan aşkım... |
çok tad verdi şiir
kalem daim olsun
sevgi ve hürmetle