Sokağa Öyküntü
sokaklar gibi olsam
binbir türlü ses binbir türlü insan üstümden hikayeler akıp geçse ne kadar kirlensem de vazgeçilemesem öksüz ağaçlar barındırsam gölgesinde öksüz çocuklar yol kenarlarında inadına açan gelincikler gibi inadına özgür olsam çağırsam çocukları çamurlarıma, dostluğuma çağırsam akşam ezanıyla evlerine koşarken onlar arkalarından hüzünlü bir türkü tuttursam çiğnensem de milyonlarca ayakla eskimesem çöplerimi süpüren amcalarla sıcacık emek olsam sonra yağmurlarla yıkanınca akşamları yıldız olsam insanlara güneşin ilk ışıklarıyla, her sabah yepyeni bir umut olsam |