Ağlamaksa
vişne çürüğü bir kalp yarığı
ağlamaksa ağlıyoruz işte dünya küçük hiç kaçarın yok beni buldun mu öldüreceksin nil suları gibi akan gözyaşları incil gibi allahını kaybetmiş bunca yorgunluk arasında sevmek uğraşı ne kadar istesek de hasret gideceğiz soluğumdan akıyor içimdeki karanlık sessizliğim sağır edici bir baygınlık adımı söylüyorlar duymuyorum elimde çocukluğumun kırıklıkları altını üstüne getirdik yok hani neredeler masal kuşları kaybetmek koymuyor ya neyse soran olursa gitti dersin gelmeyecek bir daha tekrardan başa döndük gözler toprağa dönük ağlamaksa ağlıyoruz işte kırmızı çizgilerin kesik kesik müebbet hapisteyiz hepimiz kalplerimizi sıyırıyoruz ağlamaksa ağlıyoruz işte |