1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
967
Okunma
içimde gürleyen bir çağlayan yalnızlık
uzay sessizliği var içimde
yüreğim hep rutubet, kabarık
yaşamak yabancı bana, alışamıyorum
siyah maviliklere koşarken bir yerlere takıldım
daha önce duymamıştım ölümün sesini
bırakalım geride bütün herşeyi
dört yanlıştan bir doğru çıkartamazsın
ama yetmedi bize bizim olanlar
yıldızlar da bizim olsun istedik
meğer hiçbir şey bizim değilmiş
biz,
hiçbir şeymişiz...
Cevap Yaz