13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1565
Okunma
En çok ılık akşam rüzgarı dokunurmuş seven kalbe,
Bilmezdim...
Onunla yürünen yolların,bakışları varmış
Üstelik düşmanlarmış...
Odamı toplarken farkettim
Kıyafetlerinde anısı olur mu dersin?
Olurmuş...
Kokun sinmiş saç tellerime,
Dünyaları içine sığdırdığımı düşündüğün
Avcumun içine...
Bir viranenin bahçesine sarkıtmıştım bacaklarımı yüksek duvardan
Sallıyordum sevinçle, öyle ya çocuktum ben sence...
Ayrılığın fikri hükmetmemişken beynine
Sevimli bulduğun hallerim mi, şimdi çocuk olmakla suçlandıklarım?
Büyümek, terketmelerimi gerekli kılar sevdiğim,
Direnişsiz vazgeçişleri mi?
Yok ben büyümeyeceğim,
Karar verdim, dönmeyeceğim...