Yağmur
Yağmur,
Bu gün çok şiddetli yağıyor. Gök yüzü simsiyah. Bulutlarla kaplı. Şimşekler çakıyor. Gök gürültüleri bir birilerine karışıyor. Sanki, dünyalar benim oluyor. Ben böyle havaları çok severim. Sicim gibi yağan yağmur da dolaşırken İliklerime kadar ıslanır haz alırım. Hele mevsim sonbaharsa, Daha da coşar, tatlı bir hüzün kaplar benliğimi. keyiflenirim. Dağların tepesindeki sisler, beni içine çeker. Kaybolurum. Yağmurla tekrar doğarım. İşte ben yağmuru böyle severim. Sevmeyen yoktur ki yağmuru. Bazen çiseler. Bazen bardaktan boşalırcasına. Bazen sicim gibi. Hertür yağış başka bir ahenktir. Bazen kırlara çıkar, Yağmurla dolaşır, kendimi ararım. Aniden şimşek çakar. Ardından gök gürültüleri Göksümü açarım. Gönlüme dolar yağmur. Ben yağmuru severim. Yağmur da beni sever. Yağmurlu günlerde buluşuruz hep. Biz bir birimizi tamamlayan iki unsuruz. Ben yağmurum, o yağmur. Yağarız dağlara kırlara. Tüm güzelliklere yağarız. Nehirlere, denizlere karışır kayboluruz. Sonra gök kuşağı olur, Tekrar doğarız Dünyaya. Çiçekler dağılır yeryüzüne Bulutlar süsler gök yüzünü.. Sevgi dolar bütün gönüllere. Ne ben bendeyim nede o. Bende hep böyleyim işte.... Oktay Çöteli |