Film
kırılgan bir hazan sarısına boyadık sonsuzluğu
elbette avuçlarımızdan akacaktı bu yangının kokusu bulanık nehirler taşkın aktı arsız dilimizden yüreğimize yorgunluğumuzun telvesine karıştırdık ne varsa hangi ateşi sönmedi zamanın ayazlarındaki biz sönmeyecektik bize bir isim bul artık çiçeksiz sahte bahara benzeyen bir isim bul doğumsuz beyhude sabahlara bıraktığımız tatlı uykulara sayısız bedellere kefil tutarken bozulmaz yeminleri başımızı bile kaldıramadık ihtirasın enkazından iptal biletlerle bekleştik duraklarda sen payına düşeni sırtlanmadın eşsiz bir gidişle arkana bile bakamadın bitti hırgür söndü ateş kalemler en derininine inecek şiirlerin kulaklarda hüzzam küpe yetinmeyi öğreneceğiz birkaç yıldızla ne sen hakettin güneşin sıcaklığını ne ben ay’ın gülen yüzünü senin de aklındaydı ayrılık benim de.. başrölü ikimize de çok geldi kapanmasa da bu yara artık bu film herşeye değerdi Faruk Civelek |
saygılar...