ŞEHİD ANASINDAN BEDDUA
-“Muhayyel, sanı-kanı, olsun-olmasın.. Ben hain diyorum, sen sayın deme.. Eyalet isterim; Masa başı izdivaca otur. Şatır-şutur, hatır hutur! Zart-zurt, cart-curt” ile geçirilen çeyrek asırlık bir fetret dönemine en güzel cevabı, ancak işte böyle; içi yanan özü kavrulan bir Şehid Anası verebilirdi.. Okuyun bakalım!
Ben şehidli anayım Boynun gelsin iplere Kaç şehide yanayım Boynun gelsin iplere Gömülesin diplere Sonun olsun cam kafes Bir daha alma nefes Sana az gelir kodes Boynun gelsin iplere Atılasın çöplere Kör ol! Görme dünyayı Yaşa en zor rüyayı Çok aldın bedduayı Boynun gelsin iplere Şıran aksın küplere İçin boş, dışın yalan Ağzın kusmuk, gözün kan İnsan katili insan Boynun gelsin iplere Canın çıksın bin kere Türk’e küfürün boldu Umudun Türk mü oldu Beklenen vakit doldu Boynun gelsin iplere Yok ol! can vere vere ŞAM’dandan beslenirdin KANDİL’den seslenirdin Asılsan uslanırdın Boynun gelsin iplere Dik başın düşsün yere Canları yaktığın gün Sırıtıp baktığın gün İbret olsun ölümün Boynun gelsin iplere Bayram ol şehidlere Hain! Katil! ..Ve alçak! İdam sana mutlak hak Salyaların akarak Boynun gelsin iplere Yok ol! Yok ol! Kefere! |