YÜREĞİMBir kemiğin ardında sürünen it misali Irzı kırık günlere kaldık yine yüreğim Ne kavuşup şad olduk ne unuttuk visali Hazan yemiş gül gibi solduk yine yüreğim Çöp üstüne çöp düştü titrediğimiz göze Aldı başını gitti yarınlar bilinmeze Artı idik eksildik bölen idik bölüyüz Erinç yaylalarıydık şimdiyse gam çölüyüz Ne varlığımız belli ne de hepten ölüyüz Düşleri gerçeklere saldık yine yüreğim Sürgün edildik heyhat kovulduğumuz şehre Ne bir dost sesi yazık ne tanıdık bir çehre Bir zaman cümle âlem imreniyorken bize Döndü hayallerimiz karda kaybolan ize Şimdi acınır oldu kimsesizliğimize Nedametle başbaşa kaldık yine yüreğim Söyle hangi kirli el anılarımı sağdı Nurdan çiçeklerime dumansız ateş yağdı Ümidi ayağından ters çevirip asalı Oldu yaşanan her gün diğerinden tasalı Telli duvaklı mazi sanki peri masalı El değmemiş acıyla dolduk yine yüreğim Yapıştı yakamıza rahat vermez bir anlık Ne vakit çekilecek aramızdan karanlık Filiz 2010 Kocaeli |
Her yönden mükemmel bir şiir. Estetik ve duygu, teknik ve örgü ile aşk yaşıyor adeta.
Teşekkür ediyorum içtenlikle.
Selamlar Atatürk'ün şehri Samsun'dan