VUSLAT SONRASIKaranlık gecelerin, ben miyim tek ışığı? Ben mi yarattım söyle, acı çeken aşığı? Dinle bak neler diyor, yüzdeki kırışığı, Bu hikaye sonunda, yakacak birimizi. Gözündeki damlalar, ok oluyor özüme, Yeter artık dokunma, ciğerdeki közüme, Sevgini demez diye, kızıyorum sözüme, Bu hikaye sonunda, yakacak birimizi. Bu nasıl bir acı ki, mutluyken çekiliyor, Hasretin tarlasına, özlemler ekiliyor, Boynum sevdan önünde, durmadan bükülüyor, Bu hikaye sonunda, yakacak birimizi. Hele bir düşün nolur, vuslat sonrası günü, Kalbine saplamasın, sevgi yerine kini, Sevdan çift yanlı bıçak, kesiyor artık kını, Bu hikaye sonunda, yakacak birimizi. Birimizin dünyası, yıkılacak başına, Söndüremez yangını, güvenme gözyaşına, Böyle sebat verdi mi, mevlam sabır taşına? Bu hikaye sonunda, yakacak birimizi. Taşlardan akıyorum, soğuk gelecek tenim, Parçalanıp yırtıldı, dikiş tutmuyor yenim, Dillenip seda verdi, yorgun düştü bedenim, Bu hikaye sonunda yakacak birimizi. 25/06/2010 Antakya/HATAY Mehmet Ali Türkan |
boş verin gitsin bu teşhisi
şiiirn özü çok güzel...