0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1577
Okunma
Ve işte yine…
Gecenin kör kütük hüzünleri kapıma vurur
Bütün kelimeler yüreğimde paramparça iken,
Baş başa kalırım kırık dökük hayallerimle
Sonbahar yağmurlarında akıp giderken hayat,
Mazgallara sızar, kırılan kalbin yaprakları…
Taşmakta olan kadehin acı şarabını yudumlarken
Baharda açmanın ağırlığını kaldırmaz göçebe anıları…
Bilir! Nelerle karşılaşacağını, nelere katlanacağını
Susar, sadece rüzgâra fısıldar
Silip götürdüğü mutluluklarını.
Düşen kar tanesine dert yanar,
Yılların çekip çıkaramadığı, saplanan ihanetin hançerini
Düşüncelerin iklimi belirsiz, yıkılır sevginin duvarları…
Ve işte ben yine kışın ortasında, aklar düşmüş yalnızlığımla
Bu kez masum, kar beyaz kristallerin içinde uyumaktayım…
