Ne zaman kollarımı açsam Ahir dağı’na
Kollarımda senden bir sevda taşar.
Gözlerine ektiğim aşkın ışıkları
Gecelerimi gündüze yakın kılar.

Kirpiklerinin arasından sızar sevda
O an anlarım ki hayat boyu kal yanımda
Yastığımın başucunda nefesin
Kıblegahım gibi döneyim yüzümü sana

Saçlarım senden yana estirir rüzgarı hâlâ
Kaşlarımın ortasında akar bir derya
İsmini anınca yanıyorsa dudaklarım
Kıblegahım gibi döneyim yüzümü sana.

Ellerin Fırat gibi can katıyor canıma
Ruh yerinden oynuyor geldiğinde yanıma
Elma yanaklarım kadar işledi sevdan kanıma
Kıblegahım gibi döneyim yüzümü sana

Sevgilim, sana adanmış bunca zamana
Baharları uzattım hep ayağının altına
Sen çıktın diye gülen bahtıma
Kıblegahım gibi döneyim yüzümü sana.

Her sabah güneşi toplayıp geldim yanına.
Hayat öpücüğü kondurdum yanağına
Elimin hamuruyla karıştım hayatına
Kıblegahım gibi döneyim yüzümü sana.

Sevda nedir, aşk nedir diye sorma canım bana
Güvercin gibi konuyorsun dalıma
İncitmeden seven parmak uçlarının yanında
Kıblegahım gibi döneyim yüzüme sana.


M.S./2010
KAHRAMANMARAŞ