İKİ KERE SARHOŞTUN
İki kere sarhoştun
Saçların darmadağın Dilinde ayrık otlarını ayırdığın Akşamların türküsü Yalan söyleyemem Bilirim Gördüm, duydum Gecenin karanlığında Ay ışığına tokat vurduğun Güneşi saçlarında tutup Sabaha götürdüğün Gün İki kere sarhoştun Kadınlar anlamazdı dilinden Dilinde gamsız bir rüya olsa Düştüğünde eteklerine Seni havada kaparlardı Bilirim Yalan söyleyemem Gördüm, duydum Rüzgârı kanadından yakaladığın Bulutu ağlattığın akşam İki kere sarhoştun. M.S./2010 KAHRAMANMARAŞ |
Ay ışığına tokat vurduğun
Güneşi saçlarında tutup
İki kere sarhoştun derken birinci sarhoşluğu şiirnin karakterine gönderilenm bir vurgu ile ifade buluyor dersek. Bir aşkın sarhoşu, ve galiba öyle sarhoşki kendisini asıl seven ve değereni bilmeyeni göremeyecek kadar bir sarhoşluk hemde. ikinci sarhoşluğa gelince biraz yorum istemem gerekecek. KENDİMCE BİR YARGIYA AVRMAK ISTEMEM.
eMEĞİNİZE SAĞLIK, YENİ KELİMELERDE BULUŞMAK ÜZERE