Okyanus ve Denizyıldızları...
Hayatımda sonsuza kadar sevmeyi beceremedim
Ya kuruntu yaptığım üzüntülerden kaybettim Ya da tamamlanmamış sandığım işleri bırakamadım Boş yere keder besleyerek ömrümü harcadım... Aynamda solmaya yüz tutmuş tebessümün gamzesi Yüreğimde, acıyı kaldıramayacak kurşunun portresi Adım attıkça, yolunu sislerden bulamayan pusulanın ibresi Açıldıkça, güvenini yitiren okyanusun sinesi... Geri çekilir sessiz suları, sevginin derinliklerinden Kuraklaşır ıstıraptan kıvranan tuzu, akar göz pınarından Yosun tutar asaletine gölge düşen kayasından Taşıyamaz sevdiklerini, teker teker kaybeder denizyıldızlarını... Üzüntüsünden, okyanusu (dünyayı) terkeden Denizyıldızlarının(insanların) bir tanesinin hayatını kurtarmak kadar daha büyük mutluluk yoktur... |