Hayat Yelkenim...
Yıllarım tükenir, dökülürüm takvim yapraklarından,
Anılar, gözyaşlarına bırakır kendini yaşamın kıyısından Bir ses işitirim, sonsuzca çağlayan gökyüzünden Yıldızlar, avuçlarımı sararak kalmamı ister yeryüzünde. Beyaz güvercinler semaya yükselir alacakaranlıktan Sıcacık bir yorgan olup örterler üzerimi. Parlayan kanatlarından bir tüy düşer elimin içine, Ve başlarım hayatın mutlu bakan yüzünü çizmeye... Sonra denizlere çekilir, yalnızlığın kıyıya vuran dalgaları Ay ışığının umut dolu, kalıcı bakışlarıyla buluşur gözlerim Şefkat ve sevginin parıltısı ile mavi hayallerin son yolculuğunda Acıdan kanayan yüreğimin rengine karışır, hayat yelkenim... Arda KARANFİLOĞLU |
şiirdi
var olasınız