VATAN DİYORDU
Bir yiğit görmüştüm son nefesinde,
Her canlı bu handa mihman diyordu. Bayram sabahının arefesinde, Bambaşka ağardı, bu tan diyordu. Bir anda bedenim karıştı nura, Şad oldu bu gönül, erdi sürura, Bir hilal uğruna tırmandı sura, Bayrağı elinde tutan diyordu. Gülüyordu ay yıldıza bakarak Yarasından asil kanı akarak Bir an avuçlayıp taşı sıkarak Namerttir, devlete çatan diyordu Bugün bayram günüm, ağlama ana, Cennetin müjdesi verildi bana, Değişmem rütbemi koca cihana, Ey nefsim birazcık utan diyordu. Feda olsun canım şanlı bayrağa, Şahadet şerbeti değdi dudağa, Nice şanlı yiğit düşmüş toprağa, Uykuda kefensiz yatan diyordu. Duyduğum cümleler bağrımı yaktı, Dizlerime kadar yaşlarım aktı, Son defa etrafa şöyle bir baktı, Sana hiç doymadım vatan diyordu. Fikret CENGİZ |
Selam ve dua ile...