ANLARSINDaha vakit çok erken yarını bekle hele, Yüreğini kor ateş yaktığında anlarsın. Sakladığın sırların seni verirken ele, Günahların karşına çıktığında anlarsın. Mazideki izleri özlemle anacaksın, Islandıkça gözlerin yandıkça yanacaksın, Beklediğin o güneş doğacak sanacaksın, Umutların tükenip çöktüğünde anlarsın. Vicdanın sızlayacak hatırlayarak dünü, Ne yüzle çıkacaksın karşıma mahşer günü, Viran olan hanende yaşadıkça sürgünü, Çaresiz ummanlara aktığında anlarsın. Hasretin acıları gönlüne dolduğunda, Yanağındaki allar hepten kaybolduğunda, Duvardaki resimler sararıp solduğunda, Bomboş çerçevelere baktığında anlarsın. Siyahlara bürünüp karaları bağlayıp, Hicranın ateşiyle yüreğini dağlayıp, Mezarımın başına gelip gidip ağlayıp, Utangaç yaşlarını döktüğünde anlarsın. Fikret CENGİZ |