Gittiğin günden beri bıraktığın o yerde,
Çimenlere gözyaşı dökerek bekliyorum.
Çıkar gelirsin diye belki vakt-i seherde,
Yollarında boynumu bükerek bekliyorum.

Gönül sarayım viran, kalbime kilit vurdum,
Çöktüm duvar dibine çaresizce oturdum,
Saatimi ilk defa ve senin için kurdum,
Akrebe, yelkovana bakarak bekliyorum.

Adını yazıyorum gördüğüm ağaçlara,
Resmini çiziyorum dağlara yamaçlara,
Hayalimden gitmeyen o simsiyah saçlara,
Papatyadan taç yapıp takarak bekliyorum,

Hangi yaban eldesin, nerde kaldın nazlı yar?
Sen duymazsan vefasız, feryadımı kim duyar?
Belki dönersin diye hâlâ bir umudum var,
Ufukta bir kıvılcım yakarak bekliyorum.

Hasretin ateşiyle yandı, Fikret kül oldu,
Eşim dostum terk etti, sevdiklerim el oldu,
Gözyaşlarım çağladı, nehir oldu, sel oldu,
Çaresiz ummanlara akarak bekliyorum.

F. CENGİZ