İlticaTüm ahidlerin vefasıydı çalıp gittiğin, Ten rengi umutların külü. Seyreltilmiş harflerle yazılmış, Hükümsüzdür bu öykü. Barut kokulu ellerin, Kefen biçerken siyahından Mayıs’a, Böğrümde postal acısı, Dipçik sırtımda. Işıksız aynada sen! (Ki, ışıksız ayna hiçtir aslında, Ve yalnızdır Tanrı’casına.) Sabır taşımı yontarken cinnetim, Ölüm düşse tenime bil ki sessizim. Teyellemiş teneşire tahammülü, İki uçurum arasına gerdiğim dizeler. Ateşle mayalanmış tutkumun dölü, Kırgın sular seni hiç söndürür mü ? Ninnilerimi gözümden sobeleyen gece, Kızıl kıyamet tortusunu örterken üzerime, Kimliksiz ilticacı aşk dilimde, Bir –yirmi beş nöbetinde… Nevin Koçoğlu |
kalemi yüreği kutlar
daim olsun diyorum