Bu dünya hiç kimsenin değil, olamazda…
Ama istiyorsan bir yer, sakın kırma hiçbir kalbi
Çünkü bu dünyada sahip olamaz bir kalbe…
Sen dünyanın sahip olamayacağı kalplerde yaşamaya istekli ol!

Birde ne demiş şair;”öleceksen en güzel anda öl, mutluluğu da götür yüreğinde”

muhteşem..

gönülden kutluyorum....

Al eline kalemi,
Yaz yazabildiğin kadar annene, babana ve sevdiklerine…
Dedik ya, “ölümlü dünya-Azrail dolanır etrafta, hele onu hiç unutma!”
Canını güzel alması için, güzel yaşa…
Öyle basit, sıradan ol ki, heyben süründürmesin seni zor yollarda…
Sen en yüksek arşa çıkmayı hayal et!
Ve ne zaman hayalin bittiyse anla ki yazacak vaktin kalmamıştır hayata!

Bu dünya hiç kimsenin değil, olamazda…
Ama istiyorsan bir yer, sakın kırma hiçbir kalbi
Çünkü bu dünyada sahip olamaz bir kalbe…
Sen dünyanın sahip olamayacağı kalplerde yaşamaya istekli ol!

Birde ne demiş şair;”öleceksen en güzel anda öl, mutluluğu da götür yüreğinde"...
--------------



İşte günümün ŞİİRİ...
Ötesi ŞİİR'sizlik olur.
Edebiyatın yürekli kalemine EN İÇTEN DURUŞUMLA SELAM OLSUN.

Öleceksen En Güzel Anda Öl




Eğlenmesini bil kendinle,

Hayatıma ne zaman bahar gelecek diye sorma!
Bırak her günün kış olsun, ama sana özel…
Yılda en az iki defa gelir bahar, sonunu saymazsak
Yaz-kış birer kezdir, onları da azarlama, sen sahip çık

Bak öyle kızma kimseye de ama içine de atma hiçbir şeyi
İçine atacağın şeyleri yaz bir kâğıda
Gün gelir unutursun/ çünkü önemsiz olduğunu anlarsın…

Sabahları erken uyanmayı dene bir kez
Ve güneşe merhaba de, ay’ı yatağına uğurla
Yıldızlara göz kırp, baykuşların gözlerine bakarak gülümse!
Sonra birde hani hiç kimseler uyanmamışken,
Güzel bir kahvaltı hazırla, çiçeği de unutma masa da…

Yani mutlu olmasını bil,

Gün gelecek akacak zaman bedeninden
Hücrelerin gidecek, karışacak toprağa
Hani gençken bakmalara doyamadığın aynalar
Düşmanın olacak… İşte o yüzden
Sen, sen ol-kır tüm aynaları…
Bedenine değil, yüreğine güzellik kat!
Gör bak kaç hücre gidebilecek, sen girmeden kara toprağa…

Hayatına çok müdahale ettirme!
Ama edenleri de hor görme…
Dostlarını unutma, kendini de unutturma…
Öyle kaybederim diye geri çekme kendini
Sen, yüreği dilinde olanlardan ol!
Ama kötü söz söyleme hiç kimseye!
Çünkü kötülük yürekten gelmez… O dünyalık hırstır, unutma!

Uzatabildiğin kadar uzat yüreğini…
Mavi denizlerden, balta girmemiş ormanlara
Suya hasret vadilere, çöllere kadar ulaşsın nefesin!
Bir gün oralara düşmeyeceğin ne mağlum
Sen geleceği görenlerden ol…

Seni, sen yapanı hatırla,

Unutma, dualar kalıcıdır.
Dilin, dinin, ırkın ne olursa olsun
Tüm güzellikler ona ulaşır…
Sen, işte o güzelliklere ulaşanlardan ol…
Sevmekse, önce kendinden başla, değerini bil,
Tebessümle karşılar dertlerini ve onların seni olgunlaştırdığını,
Seni hayata daha sıkı sarılmanı sağladığını unutma…
Bir insanın sevmek istiyorsan, önce kendini sev…
Ama asla tapma kendine, kibirlenme, mütevazı ol
Zamanla herkesin kapısını çaldığı biri olursun, ölsen de yaşarsın!

Birde, hayat kısa

Al eline kalemi,
Yaz yazabildiğin kadar annene, babana ve sevdiklerine…
Dedik ya, “ölümlü dünya-Azrail dolanır etrafta, hele onu hiç unutma!”
Canını güzel alması için, güzel yaşa…
Öyle basit, sıradan ol ki, heyben süründürmesin seni zor yollarda…
Sen en yüksek arşa çıkmayı hayal et!
Ve ne zaman hayalin bittiyse anla ki yazacak vaktin kalmamıştır hayata!

Bu dünya hiç kimsenin değil, olamazda…
Ama istiyorsan bir yer, sakın kırma hiçbir kalbi
Çünkü bu dünyada sahip olamaz bir kalbe…
Sen dünyanın sahip olamayacağı kalplerde yaşamaya istekli ol!

Birde ne demiş şair;”öleceksen en güzel anda öl, mutluluğu da götür yüreğinde”

EMRE ONBEY

uzun soluklu guzel bir eser okudum gonul sayfanizda tebrik ediyorum dost kalem selam ve dualarimla