CANEMIN YÜREGINE SAGLIK SIIRIN HARIKA OLMUS DEGER BICILMEZ SÖZCÜKLERLE
KALEMIN DAIM OLSUN

Şiir baştan sona kadar birbiriyle uyumlu kelimlerin oluşu şiiri elit kıldı benim nazarıdikatimden. Ve şiirin final bölümünde metalik seslerin karışıtığı dizeler vardı tıpkı bir film izler gibi görsellik katılmış.

Saat burada sanırım zaman kastedilmiş ve evet zaman bizleri yalarken bizim bizden daha eskittiğini veya pörsüdüğü bir gerçek. Bu dizelerde yasak kalkmış ve asi bir yüreğin saatlerde yenilmemek için ha bire koşuyor! ve finalin son dizesinde ölüm makinesinin öndörtlü olanı ensesinde hisseder gibi kendi vucut bulduğu sokakğında düşlemiş bu düş bir nevi de "düşmek"tir ve sona ermektir.

Bu şiiri okurken ve yorumlarken "Ahmet Kaya'ın 'Anka kuşu' parçasını dinliyordum...


"Gece çöküyor bütün kasvetiyle kaldırımlara.
Şimdi büyük bir duvarın önüne geçmeliyim.
Kalabalıkların görebileceği bir yere,
En asi cümleleri yazmalıyım.
‘ Yaşasın’ lar ‘ Kahrolsun’ lar !...
İlle de isyan… İnadına isyan…
Oysa aşkı yazmak vardı bu duvarlara.
Ama asık bir suratla bağırmak gerek şimdi.
Bir gece yarısında,
Gösterişli bir duvara öfkeyi yazmak gibidir hayat.
Kimsenin umursamadığı acıları,
Kırmızı bir boya ve kalın harflerle bir duvara söylemektir.
‘ Ben buradayım!!! ‘ demektir sessiz bir çığlıkla."

Bu alıntıladığım bölüm bana 12 Eylül dönemi hatırlattı ister istemez! ve duvar yazıların en revaçta olduğu zamanlardı ve duvarlardaki yazıları silmekle görevli birisine şunları söylemiştim " yazıları, sloganları badanayla silebilirsiniz lakin beynimize kazılanları nasıl silersiniz? ...


Şiir hakikaten yer yer vurgularıyla ve biraz empirmiş geçmişin izleriyle bana günün enlerine gelecek bir şiirdi.

Selam durdum şiire ve yüreğe...

harikaaa

Her dizesini büyük bir zevkle okuduğum bu güzel şiirin şairine yürekten sevgiler...
KALEMİNİZE SAĞLIK.

güne düşen güzelliği kutlarım
sağlıcakla şiirle kalın

kırlangıçların kanadında uyumak vardı şimdi
güne başlarken sabah
katlamalı çığlıklar duyulurdu kırlarda
özler olduk

tanıdık bir bağlama sesi
radyoda duyulan incecik tellerde titreşim
yürek tellerine atlıyordu
anlatımsız biçemiyle

kimse duymadı sanırım
bu çığlığın üzerinde kimse durmadı
durmadı sözünde
çığlığın üzerine kafa yoranda yok

sevdamızı düşüremedik dizelere
hep içimizde ukde kalan yanımız
gizli kapaklıydı
soranda yok çözende

çok güzeldi
kaleme ve yüreğe saygl sevgl sunuyorum

SAAT KENTİN SOKAKLARINDA YÜRÜYOR





Kırlangıçların kanat sesleriyle uyanıyorum şimdilerde.
Siyah perdeleri aralamaya çalışırken,
Sesler çoğalıyor sokakta.

Tanıdık bir keman sesi yükseliyor usulca,
Yeni doğmuş bir bebeğin çığlıklarını yutuyor akordsuz notalar.
Yarım kalmış bir aşk şarkısını çalmaya gücü yetmiyor ellerinin,
Bir kuş ölüsü düşüyor tellerinin üzerine,
Kırık keman ağlıyor adam…

İnsanlar geçiyor geceden kalma yüzleriyle
Ve karanlık şehvetleriyle selamlıyorlar sabahı.
Yeni doğan günde,
Dünün hesabını sormak adına yeminler ediyor işçiler.
Zamana boyun eğmiş evlerin,
Pencere kenarlarını mesken tutuyor yine utangaç kadınlar hüzünle.

Kimsenin duyamayacağı bağrışlarda kayboluyor cümlelerim.
Kimsenin anlamadığı bir dilin,
Çaresizliğiyle dolaşıyorum odanın etrafında.
Bir bulutun bereketli göğüslerinden gelen yağmur
Artık uzaklara düşerken,
Kurak günlerin acımasızlığına takılıyor yüreğim.

Ben nasıl fark etmeden gitti onca insan?
Gökyüzünü yırtan onca gürültüyü fark etmeyişim neden?
Zaman nerede durdu?
Hangi coğrafyanın ağıtıdır dilimdekiler?
Sorular kanserli bir hücre gibi zayıflatıyor bedenimi.
Oysa her gören bilinçli bir tercihin onurlu yüzü sanıyor yalnızlığımı.

Gece çöküyor bütün kasvetiyle kaldırımlara.
Şimdi büyük bir duvarın önüne geçmeliyim.
Kalabalıkların görebileceği bir yere,
En asi cümleleri yazmalıyım.
‘ Yaşasın’ lar ‘ Kahrolsun’ lar !...
İlle de isyan… İnadına isyan…
Oysa aşkı yazmak vardı bu duvarlara.
Ama asık bir suratla bağırmak gerek şimdi.
Bir gece yarısında,
Gösterişli bir duvara öfkeyi yazmak gibidir hayat.
Kimsenin umursamadığı acıları,
Kırmızı bir boya ve kalın harflerle bir duvara söylemektir.
‘ Ben buradayım!!! ‘ demektir sessiz bir çığlıkla.

İsyan ve aşk sözcükleri yazarken büyük harflerle,
Bir ekip otosu yanaşmalı sokağın başına.
Telsiz sesleri uğuldamalı kulaklarımda.
Beynimde yankılanmalı cızırtılı anonslar.
Bağrışlarla ayağa kalkmalı sokak.
Sirenler bıçak gibi kesmeli karanlığı.
Ben sokakların merhametine kaçmalıyım.
Dur ihtarına uymadan koşmalı, daha hızlı koşmalıyım.
‘ Ben hayatım da hiçbir ihtara uymadım!..’ diyerek koşmalıyım.
Aklımda yalnızca sen olmalısın koşarken,
Hayalin güç katmalı ayaklarıma.
Koşmalıyım dur ihtarına aldırış etmeden.
Koşmalıyım ellerimden sızan kan rengine aldırmadan.
Sonra… sonra bir ondörtlü ensemden öpmeli.
Tam bu sokakta düşmeliyim…





gülizar kılıç (günesi uyandıralım)

sairi ve siiri tebrik ediyorum
saygilarimla