kimse(n)siz
yastık altı gözyaşlarımı
misket savaşında kaybeden çocukların densiz hıçkırıkları gibi salıyorum bu gece içim dışım 3 nöbetinde kağıttan bozma sevdama gündelik hüzünler tutarken kendini bilmez ayrılıkları kurutup ipe diziyorum izinsiz gülüyorum kendimden şirret bir ifade ile salınıyorum kent sokaklarında en olmadık yerinde yüzüm müptela bir çaba koyuveriyor bıçağın keskin ucuna kanarken ezelimde en az 3 kere ölüyorum Tanrı biliyor ya yaşadığımı sanıyorum hala... Syrus (Üç kelime 1 şiir temasının kelimeleri Sayın Yöneticimiz Ansızın tarafından seçilmiştir. Bu şiir de kendisine ithaf olunur.) |