AŞKIN İVME KAZANDIĞI AN
Kıskançlığın en adi ve düzeysiz yerinde,
Tam da birbirimize en sıkı sarılmamız gereken zamanda, Ani bir tokat gibi, Ne olduğunu anlayamadan İki kişilik yalnızlığımızı bitirdik! Aşkın ivme kazandığı an, Bitmesine en yakın zamanıdır! Kendim için düşündüğüm her şeyi Senin için de düşünerek, Sabahları senin için uyanarak, Geceleri üzerini örtmek için uykularımı bölerek, Ağlayarak, düşünerek, susarak, Ve her şeyi ikiye bölerek yaşadığım günleri Asırlık bir hikayeyi hatırlar gibi hatırlıyorum şimdi! Tek kişilik bir hayatı bile taşıyamıyorum şimdi! 1999, Denizli. |
bu iş tamamdır !.. her ne kadar sonu hüzün kokulu aşk olsa da...