Büyük bir hayaletsin, sevmemem imkansız!
Ellerin işçi eli gibi simsiyah ve kocamandır,
Yüreğin ellerine inat beyaz ve kocaman..
Uzakta bir kuş havalansa ürperirsin,
Bazen omuzlarını düşürür gelirsin.
İkimiz iki gri bulut
Çarpışırsak şimşekler çakar
Bilirsin!

Kapkara bir hayaletsin, korkmamam imkansız!
Dünya olanca hızıyla döner,
Zaman olanca hızıyla akar,
Sen olanca hüznünle gülümsersin..
Az konuşur, öz susarsın.
Sen susarken ağlarsın.
Ben ne susabilirim ne ağlayabilirim,
Sen bilirisin!

Küçük bir hayaletsin, sevmemem imkansız!
Bir hayalet neden korkar, kendinden korktuğu kadar?
Faili meçhul aşklarda öldürür kendini,
Yeni aşklarla yenilenirsin!
Küçük bir hayaletsin çünkü,
Sevilmezsen delirirsin!
Ben ne sevebilirim ne sevilmeyi bilirim,
Ah, sen bilirisin!

Biz aslında yanyanayken gerçek biz değiliz!
Hayat bizi paranteze aldı, artık özgür değiliz!


/Şimdi sen tutsak bir hayaletsin,
Sevmemem imkansız!/

06.05.2000, Denizli.