**ferda**Şiirin hikayesini görmek için tıklayın kadınımın bakışlarına bir dünya...
bir dünya kadınımın bakışlarında... öznur çeken’e...
şimdi sana açıyorum kanatlarımı...
bir ferda bir alındır ki bu kader; sen; her zerresinde emeği varolan Rahman’ın yazmış olduğunu sevmek ve yazgısındaki lezzeti hissetmeksin. vahimliği vehametinin solgunluğunu aşmış olan veba günleri gelip çattığında azık edilen hasretin bir müridi gibi sensizliğe alışkın olmayan nefsimi kurban vermemek için ziyan bir gaspa, güz güz bakan gözlerini alıp çakıyorum aklıma... sana açıyorum kanatlarımı edeptir çünkü senin gözlerin... şimdi sana açıyorum kanatlarımı erişirsem eğer denizlere içimdeki uçurumda biriken bu zehri, bu öfkeyi söküp alacak deniz gülleri... uyuyacak şeytan, yorulacak. aydın bir sonsuzluktur artık bundan sonrası ve hududu yoktur bakışlarındaki sufiliğin. neye değse eritir, şeklini inkar eder herşey... şarkılar yazılır sana. bir medetsin sen irdelendikçe içimde ivmelenen. aşikar güdülerden uzak sunaklarında filizlenir tohumlarım ve feyz alınası bir suskunluktur, edeptir senin gözlerin. mayıs 2010-eKmek aRası şaRaPNeL-iLker |